Transcript
Dag Johan, welkom in de studio.
Dankjewel.
Johan, ik mag jou niet als een expert aankondigen in community building, dat had ik je beloofd. Maar toch vind ik dat je daarmee, WeLoveSaaS, en we gaan zo meteen even open wat dat precies is, op een heel interessante manier doet. En daar zou ik graag met jou vandaag even over praten, hoe je dat aanpakt. Maar start misschien eens even met jouw pitch. Wat is WeLoveSaaS?
SaaS staat voor Software as a Service. De meeste kijkers of luisteraars kennen dat ongetwijfeld. En een SaaS-bedrijf bouwen komt met vrij typische uitdagingen. Het is niet als een traditionele business zoals, weet ik veel, accountancy of een bouwbedrijf. Nee, SaaS is een abonnementenmodel. Dat komt met andere dynamics, zeg maar. En dus heel veel SaaS-bedrijven, de directie ervan, de oprichters daarvan, die hebben hele typische uitdagingen.
Nou, daar liep ik zelf ook tegenaan toen ik zelf een SaaS-bedrijf had en toen ik met veel SaaS-bedrijven werkte. En ik dacht, eigenlijk zou je die mensen dus gewoon bij elkaar moeten brengen om kennis te delen. Dat was eigenlijk het begin. Toen dacht ik, laten we beginnen met een podcast. Hebben we gedaan. We gaan wat events eromheen organiseren. Hele naïeve gedachte, blijkbaar achteraf, maar het werkte wel.
Fast forward naar vandaag, we zijn een jaar of vier geleden begonnen. Wat we doen is, we brengen eigenlijk softwareondernemers, SaaS-ondernemers bij elkaar. Zowel in persoon als online, om van elkaar te leren en ook om een beetje lol te hebben met elkaar. Soms is het gewoon best wel lastig om zo’n business te bouwen door eventjes door. Er komen heel veel uitdagingen bij kijken. En door te praten met andere mensen die min of meer dezelfde uitdagingen hebben, dan soms voel je je even wat minder alleen.
Maar het is ook gewoon dat je toch wel van elkaar kan leren. Als het ene bedrijf succesvol naar Duitsland is gegaan, ik noem maar wat, dan is het toch wel fijn als je daar even mee kan praten als je die stappen ook overweegt. Of als iemand een investeringsronde heeft gedaan, is het lekker als je gewoon eens met die mensen kan sparren. Ja, als er niet zo’n netwerk is, dan moet je er zelf naar op zoek. Dan is de kans toch wat kleiner dat je de juiste mensen spreekt. En eigenlijk die verbindende factor, zeg maar, dat probeer ik altijd te zijn.
Ja, en dat doen jullie op een heel knappe manier. Er zijn heel veel vakverenigingen of andere communities die iets soortgelijks, misschien over een ander topic, willen doen, maar toch niet diezelfde dynamiek krijgen als bij jullie.
Of, we zijn zelf lid bij jullie, omdat we natuurlijk zelf ook event SaaS software maken. En dat druipt er op een of andere manier af. En ik denk, maar dat is een veronderstelling, dat heel veel te maken heeft met wat je er net al zei.
Je bent zelf ook in die SaaS-wereld gestapt en je hebt daar ook best een boeiend traject achter de rug. Misschien niet met de outcome die je op dat moment op voorhand had verwacht. Maar hoe belangrijk is die ervaring voor jou op dit moment bij het bouwen van die community? Maar ik laat jou even het verhaal vertellen.
Ja, daar kan ik zeker iets over vertellen. Maar ik denk nog belangrijker is dat we ook een beetje geluk hebben met het feit dat het voor SaaS is. En wat ik daarmee bedoel, ik noemde net bouwbedrijven en accountancy. Nou, denk even aan die industrieën en probeer je voor te stellen hoe een community en hoe events er voor die sector uit zouden zien.
Dat is best wel lastig om dan een soort openheid te krijgen tussen ondernemers. Want als jij honderd bouwbedrijven naast elkaar zet uit min of meer dezelfde regio, wat krijg je dan? Dan zitten ze heel erg aan tafel met mensen waarmee ze concurreren. Dat werkt niet echt lekker.
Kijk je naar de logistieke sector? Hetzelfde. Zou je het voor de advocatuur doen? Hetzelfde. Voor de accountancy? Hetzelfde. Dus dan kom je heel snel in een situatie terecht waarin je niet zo echt lekker open kan sparren over de dingen waar je tegenaan loopt.
SaaS is geen industrie. Het is een businessmodel. Dus het businessmodel is voor iedereen hetzelfde: abonnementen verkopen. En heel veel dynamieken die daarbij horen, die komen overeen. Maar iedereen doet dat net in een andere markt. Jullie maken software voor events, een ander maakt software voor bouwbedrijven, weer een ander voor iets anders.
Omdat we minder concurreren, is er meer openheid. Natuurlijk proberen wij daar ook wel onze rol in te spelen. We moedigen mensen aan om dingen te delen die goed gaan en die minder goed gaan. Maar dat zou nooit werken op het moment dat iedereen met elkaar aan het concurreren is.
Ik denk dat dat echt een heel fijn gegeven is. Daar hebben we gewoon geluk mee, denk ik.
Ik vind het fijn dat je dat ook meegeeft. Als het gaat over je eerdere vraag, het klopt inderdaad dat ik zelf heel veel in SaaS heb gedaan. Zowel succesvol als minder succesvol.
Het mindere succesvolle waar je aan refereert is Playbookify, denk ik. Die start-up ben ik nu inmiddels drie jaar geleden begonnen. En een jaar geleden heb ik daar de stekker uit moeten halen, omdat wij geen product-market fit kregen.
We hebben wat geld opgehaald bij angel investors en we hadden een hypothese voor een product. Dat hebben we ook gebouwd. Zijn we naar de markt gegaan, kregen we 3000 gebruikers. In het eerste jaar was dat echt fantastisch. Allemaal heel goed nieuws. Maar in het tweede jaar zaten we op het punt van: oké, nu moeten we het gaan monetiseren. Nu moeten we gaan kijken of we ook het businessmodel, dus het product maken is leuk, is gelukt.
Heel veel gratis gebruikers, ook best leuk. Maar kunnen we nu ook aantonen dat we echt een pressing probleem oplossen? Dat antwoord was helaas nee. Dus uiteindelijk van de 3000 gebruikers waren er 8 betalend. Nou, dan kun je nagaan wat dat ongeveer met je businessmodel doet.
Dus absoluut niet succesvol in die zin, maar het heeft me natuurlijk wel door al die fases weer een keer gebracht. Plus het feit dat ik door de jaren heen in verschillende SaaS-bedrijven heb geïnvesteerd, bij heel veel boardmeetings heb gezeten, bij heel veel start-ups ook formeel en informeel betrokken ben geweest.
Nog steeds zie ik mezelf daar niet als expert, maar ik weet wel dat ik door de jaren heen heel veel heb gezien en nog steeds zie. Zo probeer ik bijvoorbeeld per week tien founders te spreken. Echt in een goed gesprek, dus niet even vluchtig via WhatsApp, maar echt tijdens een wandeling of een lunch of een videocall.
Gewoon puur om te luisteren, waar loop je tegenaan?
Ja, per week probeer ik toch echt wel met die tien gesprekken er goed achter te komen van waar loop je tegenaan. Ik denk dat dat eraan bijdraagt dat we relevant blijven.
Dat wist ik zelfs nog niet, maar dat klopt ook wel. En ik weet niet hoe jij dat aanvoelt, maar ik krijg heel erg de indruk dat jullie podcast een van de elementen is dat een beetje het vliegwiel is om al de rest aan te wakkeren. Wat je trouwens heel erg goed doet.
Dank je wel.
Maar je doet dat ook heel erg goed omdat je zelf net die ervaring hebt. Je weet wat het is om die founder te zijn. En ik denk dat dat ook een learning is voor een aantal vakverenigingen of communities, waar soms mensen de community trekken, maar die ondertussen heel weinig nog voeling met dat werkveld hebben.
En die tip die je ook geeft van: ik spreek nog zo vaak die founders, dat maakt het net heel sterk. En ik denk dat je dat ook wel voelt, die drive in de podcast die je maakt.
Ja, dat hoop ik wel. En we trekken dat zelfs nog verder. Want als je bijvoorbeeld bij SaaS Summit, ons belangrijkste event van het jaar, kijkt, dan heb je op een event bijvoorbeeld een moderator nodig of een dagvoorzitter.
Er zijn talloze dagvoorzitters die dat als hun baan doen, dus die kan je inhuren via sprekersbureaus zoals Sprekershuis. Er zijn hele goede dagvoorzitters, die zijn erin getraind. Maar ik geloof daar niet zo in, persoonlijk, niet voor ons.
Ik wil voorkomen dat er een dagvoorzitter staat die op woensdag bij ons voor de groep staat, en een dag daarna bij Coca-Cola, en een dag daarna bij Shell. En dat gebeurt dan wel.
Wat wij heel graag doen, is mensen die zelf in die rol zitten als dagvoorzitter zetten. Dus wij hebben bijvoorbeeld Lesley Cotegne, een Belgische founder en CEO van een SaaS-bedrijf dat ze zelf heeft opgericht. Inmiddels is ze een paar stappen verder, maar zij heeft al die stappen doorleefd.
Ze is ruim tien jaar CEO geweest en founder van een SaaS-bedrijf, dus zij weet wat er speelt. Zij weet wat die mensen in de zaal voelen. En ik geloof er dan in dat als je zo iemand voor de groep zet, dat die keuze voor Lesley in plaats van een getrainde dagvoorzitter die dat puur professioneel doet, een bewuste en betere keuze is.
Dat is nou echt zo’n typisch kenmerk van een keuze die je maakt op het moment dat je echt relevant wil zijn.
We hebben het er al kort over gehad. Je was met Playbookify bezig en op een gegeven moment heb je de beslissing gemaakt van: ik wil die community gaan uitbouwen. Was dat echt een heel bewuste keuze van ‘nu ga ik eens een community bouwen’ of is dat eerder along the road ontstaan?
Je zou het eigenlijk als tussenstation kunnen zien. Dus ik was al bezig met de community en ik kwam natuurlijk zoveel problemen tegen, zoveel ideeën en zoveel producten, maar ook heel veel goede mensen.
En toen op een gegeven moment ontstond het idee voor Playbookify en toen dacht ik: nou, dan ga ik dat beginnen, dan blijf ik de community ernaast doen. Dat is sowieso iets wat ik heb geleerd: dat is niet zo’n heel goed idee, want dat heeft destijds echt wel te weinig aandacht gekregen.
En toen heb ik dat dus twee jaar gedaan, Playbookify, de start-up. En eigenlijk aan het eind van de start-up, toen we de deuren hebben gesloten, was het voor mij eigenlijk een no-brainer om door te gaan met de community. Want ik had op dat moment nog meer bagage om dat te doen. En ik voelde ook nog meer de noodzaak, want ik voelde nu zelf ook echt hoe het was om in zo’n situatie te zitten.
Ik denk, en dat heb je al ooit in je eigen podcast gezegd, dat je daar ook net een drive van krijgt om die kennis te delen.
Ja, kijk, er wordt natuurlijk heel veel, en dat is ook om terug te gaan naar het begin. Heel veel ondernemers vinden het ook gewoon fijn om de lessons learned weer door te geven.
En dat geluk moet je gewoon een beetje hebben. Mensen zijn heel genereus met hun lessons learned. Ik kom zelden iemand tegen die als ik vraag om te spreken of een ervaring te delen, zegt: “Nee, ik hou het liever voor mezelf.”
En je hebt best grote namen ook in de podcast of op jullie evenementen.
Ja, zeker. Dus ik denk dat ook dat iets is waar we geluk mee hebben gehad. En dat zit dan bij ons in de keuze voor het segment. Ik denk niet dat ik dit in een andere industrie zou kunnen en zou willen.
Dat is misschien een stoute vraag, maar is dat echt geluk? Of is dat ook gewoon de passie die jullie als community uitstralen, waardoor mensen graag bijdragen en de gunfactor hoger is?
Het zal beide zijn. We doen ook een paar dingen goed, denk ik. Of niet, maar ik denk dat we een paar dingen wel goed doen.
Maar nogmaals, ik zou dit in een industrie waar ik minder gevoel bij heb, ook niet kunnen en niet willen.
Ja, maar ik denk dat dat een heel belangrijk punt is voor onze luisteraars om mee te nemen. Dat die match er wel moet zijn en dat die passie er echt moet afdruipen om zoiets te kunnen realiseren.
We praten vaak over product-market fit, maar misschien nog wel belangrijker is founder-market fit. Dat zeg ik ook tegen SaaS-bedrijven.
Als jij bijvoorbeeld administratiesoftware maakt voor accountants, maar je voelt helemaal niks voor accountancy, dan wordt het moeilijk.
Precies. En als jullie eventsoftware maken, dan moet je wel van events houden. Dat moet je wel leuk vinden. Daar moet je van aan gaan. Als dat niet zo is, dan is het natuurlijk wel moeilijker om dat enthousiasme over te brengen.
Dus ja, ik denk dat het altijd deels geluk is. Dat is voor ieder succes zo. Maar er zijn ook een paar principes die goed zijn.
Wat misschien wel nog interessant is om te weten: jullie zijn niet gestart onder de naam WeLoveSaaS. Ik vond jullie vorige naam eigenlijk geniaal, die triggerde ook iets.
Het was SaaS Bazen initieel. Waarom initieel die naam en waarom zijn jullie nu naar WeLoveSaaS geëvolueerd? Wat ik trouwens perfect snap.
SaaS Bazen was eigenlijk gewoon intern. Toen we nog niet zo heel goed nagedacht hadden over strategie, klonk dat gewoon lekker.
Wij noemden onze klanten, toen ik nog een marketing agency had een paar jaar geleden, gewoon SaaS Bazen. Dat was een soort grapje intern. Het allitereert een beetje en het klinkt lekker. We richten ons ook echt op de bazen, de CEO’s en founders.
Dus dat heeft heel veel voor ons gedaan in positieve zin. Ik merkte op een gegeven moment wel dat het ook een beetje tegen ons begon te werken in een aantal opzichten.
Waarom precies?
Het limiteert je sowieso tot Nederland of Nederlandstalig gebied, terwijl we echt voor de hele Benelux willen zijn. Dus dat was één reden.
Daarnaast, we hebben niet de ambitie om bijvoorbeeld in de VS iets te gaan doen, maar je hebt wel partners soms in de VS of in andere Europese landen waar niet-Nederlands gesproken wordt. Dan wordt het lastig uit te leggen.
Daarnaast merkte ik wel, en dat is grappig dat je het zegt, dat vooral in Vlaanderen de term “bazen” een iets slechtere weerklank heeft. Niet voor iedereen, maar mensen linken het daar iets meer aan autoriteit en minder aan de grap die wij erin zagen.
Misschien komt dat omdat je al meer dan twintig jaar in de Nederlandse markt werkt?
Haha, ja, misschien ben ik een beetje vernederlandst. Maar ik merkte dat in Vlaanderen de term iets minder lekker viel, een iets negatievere weerklank had.
En het is best wel een masculien woord, “bazen”. Wij zeggen ook tegen een vrouwelijke ondernemer “zo, dat is echt een baas”, maar het voelt net even wat minder natuurlijk.
En als je dan in een markt zit die het al moeilijk heeft om vrouwen in topfuncties te krijgen, dan werkt dat ook niet echt mee.
Precies. Je merkte dat die naam op een paar plekken een beetje begon te schuren, ondanks dat ik hem nog steeds leuk vond.
Had het ook te maken met de ambitie om breder te gaan dan alleen de bazen? Want jullie betrekken nu in de community ook directieteams of zelfs productspecialisten.
Klopt. Dat was eigenlijk het derde argument. Dus wat meer internationale herkenbaarheid en een minder autoritaire connotatie.
Daarnaast wilden we ook relevant zijn voor de teams. Het is leuk als de founder of CEO naar ons event komt, maar als het event gaat over productontwikkeling of pricing, dan wil zo iemand eigenlijk niet meer zelf komen, maar zijn productteam of revenue team sturen.
Voor hele logische redenen. Dus toen hebben we gezegd: dan moet de term “bazen” eruit.
En zo werd het WeLoveSaaS.
Ja, en ik heb het niet zelf bedacht. Een van onze leden heeft het bedacht, dus dat is echt gesourced door de community. Dat vond ik helemaal leuk.
Maar hoe bevalt dat nu in de praktijk?
Heel goed. Het woordje “We” in WeLoveSaaS is eigenlijk het belangrijkste. Het maakt alles inclusiever. Het gaat niet alleen over de founders, maar over het hele ecosysteem.
Hoe is dat dan verder bevallen? Want wat je heel vaak in communities ziet, is dat door heel specifiek te focussen op één type rol, zoals de founders, je een heel hechte groep krijgt. Die hadden jullie ook. Als je dat breder gaat trekken, heb je dan niet het probleem gehad dat dat begon te verwateren of dat die dynamiek moeilijker werd? Of net niet misschien?
Nee, ik heb die angst wel gehad, maar we hebben daar heel goed over nagedacht hoe we dat zouden gaan doen en we kijken eigenlijk per event.
Wij hebben een aantal eventformats. We hebben bijvoorbeeld de BBQ en The Summit, die zijn echt gefocust op founders en CXO’s—denk aan CTO’s, CFO’s, etc.
Dan hebben we bijvoorbeeld de Pizza Nights, die zijn veel inhoudelijker en specifieker op bepaalde topics gericht. Het is meer de “how-to” kant, zeg maar. En dan nodigen we breder uit.
En jullie communiceren dat ook expliciet in de eventbeschrijving?
Precies. We zetten er altijd bij voor wie het event bedoeld is. En op die manier houden we dat eigenlijk heel goed in balans.
Ik moet wel zeggen dat het wel wat werk vereist. We hebben namelijk een handmatige review, een soort goedkeuringsflow, op alle registraties. Inmiddels zijn het duizenden inschrijvingen per jaar over al onze events. Alleen al bij de Pizza Nights hebben we 2000 deelnemers per jaar.
Dus ja, er zit gewoon iemand bij ons, mijn collega, die handmatig elke inschrijving checkt of die persoon echt in de doelgroep past.
Hoe loopt zo’n gesprek met iemand die niet past?
We hebben een aantal standaard templates. Ik heb hem niet helemaal zelf geschreven, maar volgens mij staat er zoiets als:
“Bedankt voor je interesse in het event. We hebben voor dit event een bepaalde doelgroep-specificatie gemaakt. Op basis van een check op LinkedIn lijkt het erop dat je daar niet helemaal in past. Mocht ik dat verkeerd hebben ingeschat, laat het ons weten. Als het klopt, dan maken we je inschrijving ongedaan.”
Ik kan me voorstellen dat dat soms moeilijk valt bij iemand.
Ja, dat gebeurt. Maar dat is ook het risico. En je moet als community ook wel kleur bekennen.
Hoe bepalen jullie eigenlijk jullie eventstrategie?
We hebben daar echt over nagedacht. Onze eventstrategie begon eigenlijk met een Venn-diagram.
Jullie gebruiken ook de blueprint van MoM als leidraad?
Ja, per event wel. Maar overkoepelend hebben we een soort North Star, net zoals elk bedrijf dat heeft.
Hoe ziet dat Venn-diagram eruit?
Voor elk event kijken we naar drie componenten:
1. Kennis – Wat leer je hier?
2. Netwerken – Wie ontmoet je hier?
3. Entertainment – Is er een leuke, ontspannen sfeer?
Elk event moet een combinatie van deze zaken hebben.
Als een event alleen netwerken en entertainment biedt, dan mist het de inhoud.
Als een event alleen kennis en entertainment heeft, dan mist het het netwerkcomponent.
Soms kan dat een bewuste keuze zijn, maar in de basis willen we bij elk event deze drie pijlers combineren.
En dat helpt om elk event strategisch vorm te geven?
Ja, precies. Je kunt niet zomaar een locatie huren, uitnodigingen versturen, een spreker neerzetten en dan hopen dat het goed komt.
Dat deden we in het begin wel, moet ik eerlijk toegeven. Maar op een gegeven moment moet je meer bij design gaan werken. Je moet gaan nadenken: wat maakt een event écht goed?
Daar hebben we dat Venn-diagram voor bedacht.
Maar jullie zijn nu dat model aan het aanpassen?
Ja, we zitten nu in de transitie waarin we één van die drie pijlers gaan vervangen.
Welke wordt vervangen?
Entertainment. Ik heb gemerkt dat entertainment leuk is, maar dat het eigenlijk een extraatje is. Het hoeft niet in de kern van onze events te zitten.
Mensen komen niet naar een event puur voor entertainment.
Precies. Het is leuk als er een leuke vibe is, maar dat moet niet de kern zijn van onze strategie.
Dus waar willen jullie nu meer op inzetten?
We willen entertainment vervangen door een focus op business enablement.
En wat houdt dat in?
De sterkste businessmodellen rusten op het faciliteren van verkoop. Als ik een event kan ontwerpen waar bezoekers concrete business kunnen doen, dan zal dat event het altijd winnen van een event waar je alleen netwerkt of kennis opdoet.
Dat klinkt logisch.
Ja, want je investeert tijd om naar een event te komen.
Als wij morgen twee events organiseren:
1. Event A – Hier kun je netwerken en kennis opdoen.
2. Event B – Hier kun je in contact komen met potentiële klanten of partners.
Dan weet ik zeker dat 90% van de mensen naar Event B zal gaan.
Dus jullie willen business deals actief stimuleren op jullie events?
Ja! En hoe dat er precies uit gaat zien, weet ik nog niet. Maar ik weet dat het een belangrijke sleutel is voor de toekomst van onze community.
Dat is een heel interessante denkwijze.
Ja, en ik geloof daar echt in. Ik hoop dat we aan het eind van dit jaar de sleutel hebben gevonden.
En wat zou dan de ultieme succesformule zijn?
Dat we niet alleen zorgen dat bezoekers naar huis gaan met kennis en nieuwe contacten, maar dat ze ook concrete leads of zelfs een deal hebben gesloten.
Je wil dat mensen niet alleen zeggen ‘ik heb interessante mensen ontmoet’, maar ook: ‘ik heb nu een introductie bij die prospect waar ik al maanden contact mee probeer te krijgen.’
Precies. Stel dat jij eventsoftware verkoopt en je wilt in contact komen met bedrijven als Deloitte. Op ons event lopen er waarschijnlijk tien bedrijven rond die al zaken doen met Deloitte, maar dan met een ander type software.
Dat zijn complementaire partijen die je kunnen introduceren.
Ja! En als wij dat als community kunnen faciliteren, dan creëren we nog meer waarde.
Dat is echt een heel sterk idee.
Ik hoop het. Maar het is een proces. We gaan experimenteren en finetunen.
Dat lijkt me echt fantastisch. Dat is inderdaad een heel mooie ambitie. Je gaf het er net al aan, jullie hebben een aantal formats. Je hebt de Pizza Nights, die gaan wat dieper inhoudelijk, met dan misschien niet per se het C-level niveau. Niet altijd. Je hebt dan de Summit. Ik denk dat dat echt jullie paradepaardje is, waar alles samenkomt.
Ik denk dat ik het best omschrijf als een soort congres voor de SaaS-wereld?
Ja, conferentiecongres, met echt mooie namen.
Zijn er nog andere formats die jullie doen?
Ja, mijn persoonlijke favoriet is misschien gevaarlijk om te zeggen, maar ik vind de BBQ echt ontzettend leuk.
We hebben die al jaren gedaan. Het eerste jaar deden we er ook een kenniscomponent bij, maar dat hadden we niet goed georganiseerd. Toen had ik zelf de conclusie getrokken: oké, een BBQ en kennis gaan niet samen.
Dat was eigenlijk een verkeerde inschatting, want het kan wel degelijk samen, je moet het alleen anders organiseren.
Afgelopen jaar hebben we dat voor het eerst goed aangepakt en dat werkte heel goed. We hadden een middagprogramma toegevoegd, en omdat we nog steeds entertainment en netwerken als pilaren hadden, zijn we begonnen met een boottochtje met founders.
Daarna hadden we een paar presentaties en interviews, gevolgd door informeel netwerken.
En dat werkte goed?
Ja, en nog meer dan bij de Summit voelde ik bij de BBQ echt dat de community samenkomt.
Bij de Summit heb je dat natuurlijk ook, maar er gebeurt daar zoveel tegelijk. Je bent daar misschien net iets meer gericht op kennis opdoen. Terwijl bij de BBQ, ja… dat is echt de community op z’n best.
Hoeveel bezoekers komen daar dan op af?
Zo’n 250 mensen.
Dat is een ideale doelgroep. Want ik neem aan dat de Summit een veel groter event is?
Ja, daar zitten we rond de 750 bezoekers. En dan krijg je inderdaad een andere dynamiek.
Nu, jullie hebben nog een nieuw concept gelanceerd: de Mastermind-groepen. Waarom hebben jullie daarvoor gekozen?
Wat we merkten, is dat eigenlijk alles wat we doen one-to-many is.
De Pizza Nights, de WhatsApp-groepen, de Summit… Het zijn allemaal grotere settings, zelfs bij een relatief klein event zoals een Pizza Night met 50 mensen.
En wat miste je daarin?
De echte diepgang. In een grote groep kun je niet echt een casus neerleggen en zeggen: jongens, ik heb een probleem met mijn managementteam, hoe lossen jullie dat op?
Daar is een vertrouwelijkere setting voor nodig.
Precies. Ten eerste omdat het gevoelige informatie is. Ten tweede omdat het veel context vereist. En ten derde omdat je in een relatie moet groeien voordat je zulke onderwerpen durft aan te snijden.
We hadden daar nog geen antwoord op, terwijl we wisten dat er behoefte aan was.
En hoe hebben jullie dat opgelost?
We hebben besloten om Mastermind-groepen te starten met 6 tot 8 founders, CTO’s of CFO’s, die min of meer in dezelfde groeifase zitten.
Hoe bepaal je die matching?
Dat is een puzzel. Meestal kijken we naar teamgrootte en omzet. Maar soms zie je bijvoorbeeld dat een second-time founder heel snel door een bepaalde fase heen gaat en beter past in een volwassenere groep.
Hoe vaak komen die groepen samen?
Vijf keer per jaar, in persoon, zodat ze elkaar echt leren kennen.
Het idee is dat je tijdens zo’n sessie een concrete vraag kan stellen, bijvoorbeeld: “Ik heb dit en dit probleem, hoe kijken jullie hiernaar?”
En het is niet de bedoeling dat iedereen meteen advies gaat geven?
Nee, het gaat meer om verdiepende vragen stellen en nieuwe perspectieven bieden. Even uit je eigen realiteit stappen.
Hoe zijn de eerste reacties?
De eerste groepen zijn nu vol en starten in februari. Ik kijk er enorm naar uit.
Ik heb zelf in een Mastermind-traject gezeten en dat was qua format het meest waardevolle wat ik ooit heb gedaan. Die inzichten en die connectie blijven je lang bij.
Precies! En dat bleek ook wel toen we het lanceerden. Er was meteen enorm veel interesse.
Wat was de grootste uitdaging bij de opstart?
De matching! Ik had dat eerlijk gezegd onderschat. Ik dacht: dat wordt een puzzel, maar het is echt een enorme puzzel.
Je kan dat waarschijnlijk ook niet uitbesteden?
Nee, dat wil en moet ik zelf doen. Ik ken de leden het beste. Mijn collega’s hebben er natuurlijk ook een beeld van, maar ik wil echt dat dit heel goed gebeurt.
Hoeveel van de community ben jij eigenlijk zelf?
Dat is een goede vraag. Mijn gevoel zegt dat het wel meevalt en dat de community grotendeels zelfstandig functioneert.
Maar toch merken mensen jou sterk op binnen de community.
Ja, dat klopt. Ik loop op events rond en mensen zoeken de connectie met mij. En dat vind ik ook leuk!
Ik denk dus dat het meer aan mij hangt dan ik zelf besef.
Zie je dat als een risico?
Vanuit bedrijfskundig perspectief zou je zeggen: dat is niet optimaal. Maar voor mij werkt het wel.
Misschien de laatste vraag: wat is de droom nog? Waar wil je met de community naartoe?
Er zijn heel veel dingen die ik nog wil doen. Maar één ding dat al een tijd op mijn lijst staat, is een soort founders retreat.
Een midweek met founders?
Ja! Ik zou graag een groep founders meenemen naar een mooie plek, ergens in de natuur, om niet alleen aan hun business te werken, maar ook aan zichzelf.
Waarom juist dat?
Omdat ik in al mijn gesprekken merk dat founders altijd beginnen met businessproblemen, maar uiteindelijk gaat het bijna altijd over persoonlijke struggles.
Burn-outs, stress, onzekerheden…
Precies. Financiële stress, investeringsdruk, groeiproblemen. Maar als je een laagje dieper gaat, merk je dat er vaak persoonlijke onzekerheden en twijfels spelen.
En daar willen ze vaak niet openlijk over praten.
Exact. Maar als je mensen in een kleinere groep samenbrengt, groeit dat vertrouwen.
Ik heb al veel founders gezien die hun gezondheid compleet negeren. Niet eens bewust, maar omdat ze er gewoon niet aan toekomen.
Dus je wilt hen uit hun omgeving halen en daar focus op leggen?
Ja. Ik ben zelf geen expert op dat vlak, maar ik kan wel de juiste mensen bij elkaar brengen.
Dat zou een geweldig initiatief zijn.
Ik hoop het. Dit jaar wil ik daar echt werk van maken.
Los daarvan zijn er natuurlijk allemaal ideeën over hoe je op macroniveau meer kan sturen. Dat is natuurlijk iets wat gaandeweg steeds meer op mijn agenda komt. Ik focus me echt op de Benelux, maar als Benelux zijn we weer onderdeel van het Europese ecosysteem.
Er zijn best wel veel problemen of dingen die ons afremmen. Ik probeer altijd heel optimistisch te zijn, maar als je nu kijkt hoe snel we achterlopen op AI ten opzichte van de VS en China, dan zie je dat zij gigantische sprongen maken.
China heeft dit weekend ook weer wat mooie dingen gelanceerd.
Precies. Ongelofelijk wat zij doen, terwijl wij in Europa nog steeds discussiëren over regulering. Het is fantastisch dat we scherp zijn op ethiek, maar we remmen onszelf er ook mee af. We denken te klein en nemen te weinig risico’s.
Dat zijn op macroniveau echt wel zaken waar je je zorgen over maakt?
Ja, absoluut. Maar als ik echt dicht bij mezelf blijf, dan zijn dat niet de dingen waar ik morgen iets aan wil doen.
Wat dan wel?
Morgen wil ik een wandeling maken met een founder die het moeilijk heeft. Ik wil een goed gesprek hebben met een ondernemer die kort voor een exit staat. Dat soort dingen, daar krijg ik energie van.
Dus je wil meer impact maken op individueel niveau dan op beleidsniveau?
Ja, precies. Gelukkig zijn er andere initiatieven en organisaties die zich bezighouden met het macro-economische plaatje.
Maar voor jou voelt het meer als een roeping om op menselijk niveau iets te betekenen?
Ja, dat is hoe ik het zie. Ik ben misschien te pragmatisch voor lobbywerk en politieke discussies.
En als je in politiek iets voor elkaar krijgt, is het impactvol, maar ook traag.
Precies. Als je daar 1% verandering bereikt, is dat fantastisch, maar ik krijg meer voldoening van persoonlijk contact met founders.
Op persoonlijk vlak maak je misschien wel veel meer impact op deze manier.
Zo voelt het voor mij. Ik wil gewoon wekelijks die gesprekken blijven voeren. Dat is wat me het meest drijft. Dus ik blijf dat maar gewoon doen.
Johan, ik vind het een fantastisch boeiend verhaal. Ik ben ook heel blij dat je het hier wilde komen vertellen. Dank je wel voor je komst naar de studio.
Dank voor je uitnodiging.
Bedankt voor het kijken en alweer tot volgende week.
